Dawna intymność

Dawną intymność z dzisiejszej perspektywy postrzegam jak magię.. podobne mam zdanie jeśli dokonuje porównanie dawnych Nas i ówczesnych czy też obecnych par. Mówiąc o intymności nie mam na myśli jedynie seksu choć i ta kwestia się do niej zaliczała. O seksie jednak  opowiem później..
W dość krótkim czasie, byliśmy bardzo blisko fizycznie.. co łączyło się automatycznie z psychiką i emocjonalnością. Wszystko to co zazwyczaj zawstydza i krępuje ludzi, u nas stało się jednością. Nie ukrywaliśmy przed sobą tego, co często ukrywają nawet pary. Zawsze wiedziałem kiedy obecna żona miała miesiączkę, była to Nasza sprawa a nie jedynie Jej. Totalna wiedza od wymiarów ciała, po rodzaj i wielkość tamponów. Nic nas nie krępowało, żadna forma intymności, obcowaliśmy wzajemnie ze swoim biologizmem, z czym związane było także Jej pomaganie mi podczas czynności higienicznych. Jeśli leżałem a chciała mi dać się napić, to brała picie w usta i wpuszczała do moich. Mycie zębów jedną szczoteczką, jedzenie i picie po sobie, mówienie sobie o wszelkich intymnych dolegliwościach, pomaganie w tym sobie.. było standardem, nigdy nie byliśmy parom w której jedna osoba wychodzi gdy chce puścić bąka czy też nie pocałuje się z rana z powodu nieświeżego oddechu. Pocałowanie się mimo opryszczki czy przeziębienia dla wielu par bywa problemem. Dla Nas nigdy nie było.. może to są banały ale składały się na pewną ważną całość w której nie udawaliśmy przed sobą lepszych czy też ładniejszych niż faktycznie byliśmy.
Taka forma intymność wydaje mi się, że skutkują całkowitą poznaniem się i zaakceptowaniem siebie takimi jakimi się jest. Na prawdę nie wiele można chcieć więcej.. szykowaliśmy się tym do "całego życia".