Gdy myślałem, że nic już nie jest w stanie zaboleć mnie bardziej okazało się, że jednak jest to możliwe i stało się faktem. Przeszedłem długą i bolesną walkę, gdy jednak odszedłem zmuszony do tego, zobaczyłem jej radość, zadowolenie.. jakby pozbyła się problemu, jakby zakończyła związek z jakimś potworem. Uśmiech, emanowanie szczęściem wśród znajomych i obcych, wymachiwanie palcami bez obrączki i drastyczna zmiana sposobu bycia i ubierania: krótkie spódniczki, poszarpane spodnie, różowe koszulki, ciągłe wyjazdy, dyskoteki, koleżanki.. uwolnienie. Dobiło mnie to wówczas bardziej niż samo rozstanie. Poczułem się jak śmieć, jak rozwiązana sprawa a jednocześnie opluto małżeństwo, ośmieszono mnie kolejny raz - mnie: poważnego, szanowanego w mojej okolicy faceta. Właściwie od razu jak się wyprowadziłem, żona zaczęła casting w internecie - sesja dla badoo, fb. Uśmiechnięte zdjęcia, pozy, nowe ciuchy. Rozpoczęło się całonocne pisanie z facetami, randkowanie, szukanie nowego i w 3 mc-e była przynajmniej z 2 facetami, o innych nie wiem a obecnie ktoś sypia na naszym dawnym łóżku, jego auto oficjalnie stoi pod domem, domem dla którego omal nie zarobiłem się na śmierć. Przeszłość nie ma już najmniejszego znaczenia... może jestem z innego świata ale z samego szacunku do kogoś, tak się nie postępuje bo kochać nie trzeba ale szanować tak.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz